krzyknąć

Słownik języka polskiego PWN*

krzyknąć — krzyczeć
1. «powiedzieć lub zawołać bardzo głośno; też: wydać bardzo głośne, nieartykułowane dźwięki pod wpływem bólu, strachu itp.»
2. krzyczeć przen. «zwracać na siebie uwagę»
3. «o ptakach: wydać donośny głos»
4. krzyczeć «o niemowlęciu: głośno płakać»
zgłoś uwagę
Zobacz więcej w naszym serwisie o "krzyknąć"

Autentyczne przykłady użycia w Korpusie

…palcami w wełnianych rękawiczkach zatkały sobie nos. "Trzymajcie się mnie! – krzyknęła pani Walmann. – Nie możemy się zgubić", więc przywarły do niej…

 

…wonie – czas był już wielki nakrywać do stołu.
– Grzesiu! Obiad! – krzyknęła trochę przedwcześnie, by dać mu czas na to jego wieczne…

 

…most między czarne przęsła i torowisko.
– Tu nie można tańczyć! – krzyknęła. – Tu nie można tańczyć!
Świat wirował, dygotał, jęczał. Uciekała w…

 

Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego