nadczłowiek

Słownik języka polskiego PWN*

nadczłowiek
1. «o człowieku oceniającym się jako osoba ponadprzeciętna»
2. «w filozofii Nietzschego: osobnik władczy, bezwzględny, którego nie obowiązują powszechne normy etyczne»
3. «w ideologii hitlerowskiej: przedstawiciel wyższej rasy ludzkiej»
zgłoś uwagę
Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego