pokora

Słownik języka polskiego PWN*

pokora
1. «świadomość własnej niedoskonałości»
2. «uniżona postawa wobec kogoś»

• pokorny • pokornie • pokorniutki • pokorniutko • pokornieć
zgłoś uwagę
Zobacz więcej w naszym serwisie o "pokora"

Autentyczne przykłady użycia w Korpusie

…stosować do kasjerki Michaliny, przeto kelnerzy zjednywali ją sobie serdeczną pokorą. Jej stosunek do nich wcale nie był taki prosty, jak…

 

…ucywilizowała się. A bandyci byli, są i będą.

Życie uczy pokory

Tak czy owak w supermarkecie w Gwardiejsku więcej jest uzbrojonych…

 

…chytry, zawistny. Może tylko zbakierowany przez te setki lat ucisku, pokory. Dowiodę mu, ja mu dowiodę, że całość ukształtuje się inaczej…

 

Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego