policzek

Słownik języka polskiego PWN*

policzek
1. «jedna z dwu bocznych, miękkich części twarzy osłaniających z boków jamę ustną»
2. «uderzenie w twarz, spoliczkowanie»
3. «zniewaga»
4. «u zwierząt i ptaków: część głowy, pyska odpowiadająca położeniem policzkowi ludzi»

• policzkowy
zgłoś uwagę
Zobacz więcej w naszym serwisie o "policzek"

Autentyczne przykłady użycia w Korpusie

…pan, stale uśmiechający się dołeczkami na bladych i jakby aksamitnych policzkach. Pan Ugor, kelner szczupły i nerwowy, pociągał Romka za ucho…

 

…naprawdę. Pan woźny (śmieszny i nawet miły z tymi żółtawymi policzkami i jasnym spojrzeniem) niechcący sprawił jej przykrość, ale skąd miał…

 

…oddychasz miarowo. Lubię Cię czuć blisko siebie. Dotykać ustami Twoich policzków. Czuję się bezpiecznie..."
"Ja też lubię, gdy jesteś blisko..."

Nasze…

 

Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego