Murów

Słownik języka polskiego PWN*

mur
1. «ściana budynku lub ogrodzenie wykonane z cegieł, kamieni lub bloków betonowych spojonych zaprawą»
2. «coś, co ludzi izoluje lub dzieli»
3. «zwarta grupa ludzi lub rzeczy zasłaniająca coś lub odgradzająca coś od czegoś»
4. «w piłce nożnej: zawodnicy ustawieni w szereg, osłaniający bramkę przed strzałem z rzutu wolnego»

• murowy
mury «miejsce z murowaną zabudową lub ogrodzone murem; też: murowane budynki»
mur-beton pot. «z całą pewnością, bez żadnej wątpliwości»
mur ciosowy «mur z obrobionych bloków kamiennych»
mur cyklopowy «mur z nieobrobionych i niespojonych zaprawą bloków kamiennych, charakterystyczny dla budowli mykeńskich»
mur oporowy «mur z kamienia, cegieł lub betonu podtrzymujący stok ziemny»
mur poligonalny «mur z wielobocznych głazów o obrobionych powierzchniach stycznych, budowany w epoce brązu»
mur pruski «ściana o konstrukcji drewnianej wypełnionej cegłą, gruzem lub gliną»
mur rzymski «mur z małych, kwadratowych kamieni tufowych»
ślepa ściana, ślepy mur «ściana, mur bez okien i drzwi»

Zagraj z nami!

Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego