centralny

Słownik języka polskiego PWN*

centralny
1. «znajdujący się w centrum»
2. «główny»

• centralnie
bank emisyjny, centralny «bank uprawniony do emisji banknotów, regulowania obiegu gotówkowego, przechowywania rezerw walutowych państwa oraz do dokonywania rozliczeń międzynarodowych»
centralny układ nerwowy «zasadnicza część układu nerwowego, u kręgowców składająca się z mózgu i rdzenia kręgowego»
jon centralny «w związkach kompleksowych jon wiążący określoną liczbę ligandów»
centralne pot. «centralne ogrzewanie»
centralne ogrzewanie «zespół urządzeń doprowadzających ciepło z jednego źródła do wielu grzejników»
erupcja centralna «wybuch wulkanu w jednym punkcie Ziemi»
jednostka centralna komputera «centralna część komputera cyfrowego»
samogłoska środkowa, centralna «samogłoska wymawiana bez przesunięcia języka ku przodowi lub tyłowi jamy ustnej»

Zagraj z nami!

Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego