ciało

Słownik języka polskiego PWN*

ciało
1. «mięśnie, skóra i tkanka tłuszczowa obrastająca szkielet człowieka lub zwierzęcia»
2. «organizm ludzki lub zwierzęcy jako całość (czasem tylko o tułowiu)»
3. «zwłoki»
4. «grupa ludzi powołana do pełnienia jakichś zadań»
5. «obiekt lub substancja o określonych właściwościach»
6. mat. «dowolny zbiór co najmniej dwóch elementów, w którym określone są i wykonalne działania dodawania i mnożenia, przy spełnieniu określonych warunków»
Boże Ciało rel. «w Kościele katolickim: święto obchodzone dla uczczenia Chrystusa w sakramencie Eucharystii»
ciało modzelowate «największe spoidło mózgu, zbudowane z włókien nerwowych, łączących korę obu półkul mózgowych»
ciało niebieskie «obiekt znajdujący się poza Ziemią w przestrzeni wszechświata»
ciało obce «przedmiot lub substancja, które dostały się przypadkiem do organizmu lub zostały tam sztucznie wprowadzone»
ciało stałe «substancja niebędąca gazem ani cieczą, mająca określony kształt i objętość»
ciało szkliste «przejrzysta, galaretowa substancja wypełniająca tylną część gałki ocznej, regulująca ciśnienie śródgałkowe»
ciała acetonowe «związki chemiczne powstające w organizmie ludzi i zwierząt jako produkty przemiany materii»
ciała ketonowe «związki chemiczne powstające w organizmie ludzi i zwierząt w wyniku spalania kwasów tłuszczowych»
ciała odpornościowe «płyny ustrojowe warunkujące odporność organizmu na drobnoustroje i ich toksyny»
wyprowadzenie ciała, zwłok «przewiezienie trumny ze zwłokami do domu pogrzebowego, kaplicy cmentarnej lub kościoła albo z niego na cmentarz»
Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego