ex

Słownik języka polskiego PWN*

deus ex machina
1. «rozwiązanie akcji w tragedii antycznej, polegające na nagłym i niespodziewanym pojawieniu się bóstwa; też: to bóstwo»
2. «nieoczekiwany wybawiciel»
3. «rozwiązanie zawiłej intrygi w sztuce teatralnej lub utworze literackim przez niespodziewane wprowadzenie nowej postaci lub nowych okoliczności»
ex abrupto «nagle, od razu, bez przygotowania»
ex aequo [wym. eksekfo, egzekfo] «na równi»
ex ante «z góry, przed wydarzeniem się czegoś»
ex cathedra [wym. eks katedra]
1. «o wygłaszaniu sądów: w sposób niedopuszczający dyskusji»
2. «o orzekaniu papieża w sprawach wiary lub moralności: głosząc nieomylne prawdy»
ex definitione «na mocy definicji»
ex iure [wym. eks jure] «na mocy prawa»
ex lege «według prawa»
ex libris «z księgozbioru... (początek napisu na ekslibrisie)»
ex more «według obyczaju»
ex nunc [wym. eks nunk] «od teraz, od zaraz»
ex officio [wym. eks offic-io] «z urzędu, z obowiązku»
ex post «po (fakcie), później»
ex professo
1. «według swej specjalności, z urzędu»
2. «ze znajomością rzeczy»
ex promptu «bez przygotowania, naprędce»
ex re «z okazji, z powodu»
ex tempore [wym. eks tempore] «bez przygotowania, na poczekaniu»
ex usu «na mocy zwyczaju»
ex voto «zgodnie ze ślubowaniem»
Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego