koda
Słownik języka polskiego PWN*
koda, coda [wym. koda]
1. «zakończenie kompozycji muzycznych zawierające zwięzłe powtórzenie głównych tematów»
2. «zakończenie utworu literackiego lub jakiejś historii, będące ich podsumowaniem»
kod
• kodowy
1. «umowny system znaków umożliwiający przetworzenie informacji oraz odczytanie jej przez osoby znające ten system lub przez urządzenia pracujące w tym systemie»
2. «informacja zapisana w tym systemie znaków»
• kodowy
kod genetyczny «kod zawarty w cząsteczkach kwasu deoksyrybonukleinowego w jądrze komórkowym, który zapewnia zachowanie właściwości dziedzicznych»
kod handlowy «słownik umownych skrótów używany w handlowej korespondencji telegraficznej»
kod kreskowy, paskowy «kod, którego zapis składa się z czarnych prążków różnej grubości rozdzielonych białymi polami, umieszczany na opakowaniach i metkach artykułów handlowych»
kod pocztowy «układ cyfr pisany na przesyłce jako część adresu»
kod sygnałowy «system umownych znaków służących do przekazywania informacji za pomocą flag sygnałowych, używany w sygnalizacji morskiej»
Zagraj z nami!
