konia
Słownik języka polskiego PWN*
rozkuć konia «oderwać koniowi podkowy»
konie «wóz, powóz z zaprzężonymi do niego końmi»
koń
• koński • koniś • konisko
1. «duże zwierzę o wydłużonej głowie, grzywie na karku, długim ogonie z włosia i krótkiej sierści, hodowane jako zwierzę wierzchowe i pociągowe»
2. «zabawka dziecięca wyobrażająca to zwierzę»
3. «figura szachowa w kształcie głowy tego zwierzęcia»
4. «drewniana, podłużna skrzynka na czterech nogach, służąca do ćwiczeń gimnastycznych»
5. wulg. «członek męski»
6. daw. «koń wraz z jeźdźcem»
• koński • koniś • konisko
koń angielski zob. anglik.
koń arabski zob. arab.
koń belgijski zob. belg.
koń czystej krwi «rasa konia powstała z krzyżowania koni tej samej rasy»
koń dyszlowy «koń zaprzęgnięty do wozu, chodzący przy dyszlu»
koń huculski zob. hucuł.
koń lejcowy «koń idący w lejcach przed koniem dyszlowym»
koń mechaniczny «jednostka mocy stosowana do określania mocy silników mechanicznych»
koń orczykowy «każdy z pary koni przyprzężonych do orczyka w zaprzęgu czterokonnym lub sześciokonnym»
koń pełnej krwi «rasa konia powstała z krzyżowania koni różnych ras»
koń pod siodłem «koń przygotowany do jazdy wierzchem»
koń pod siodło «wierzchowiec»
koń Przewalskiego «koń uważany za jednego z przodków konia domowego, żyjący dziko na półpustynnych obszarach Dżungarii i Mongolii»
koń sokólski «koń pociągowy maści kasztanowatej z jasną grzywą i jasnym ogonem»
koń trojański mit. gr. «drewniany koń, w którym podczas oblężenia Troi Grecy przemycili do miasta swoich wojowników»
na koń «komenda oznaczająca: dosiadać szybko koni i ruszać galopem»
rozstawne konie «konie umieszczane dawniej w pewnych odległościach na trasie podróży, aby przez zmienianie ich umożliwić podróżnym szybkie przebycie drogi; też: zapasowe konie gotowe do przeprzężenia na dawnych stacjach pocztowych»
Synonimy
Zagraj z nami!
