kota

Słownik języka polskiego PWN*

kota zob. cecha w zn. 4.
kot
1. «zwierzę domowe o miękkiej sierści, długim ogonie, długich wąsach i łapach zakończonych pazurami»
2. «drapieżny ssak, różnej wielkości, podobny do kota domowego»
3. środ. «żołnierz rozpoczynający służbę wojskową»
4. środ. «uczeń pierwszej klasy szkoły średniej lub student pierwszego roku»
5. łow. «zając»
6. zob. drapacz w zn. 3

• koci • kocisko
koty
1. «błam futrzany ze skór kocich lub zajęczych»
2. «kłębki kurzu zbierające się na podłodze»
koto «japoński instrument strunowy szarpany»
kocie oko «kamień półszlachetny, minerał barwy zielonawej o jedwabistym połysku, z widoczną po oszlifowaniu smugą światła przesuwającą się podczas obrotu kamienia»
kot perski «kot domowy, mający długą sierść, wokół szyi tworzącą kryzę, i stosunkowo krótki, puszysty ogon»
kot syjamski «kot domowy, mający bardzo krótką sierść i długi ogon»

Słowniki PWN - zobacz ofertę >>

Synonimy

dostawać kota (bzika, fioła, fisia, hopla, hysia, hyzia, kręćka, szmergla, świra) pot.
mieć kota pot.
odwracać kota ogonem pot.
popędzić kota pot.
kot (domowy)
kot (żołnierz) pot.
kot (dla myśliwych)
drzeć koty pot.
kot perski
tyle, co kot napłakał

Zagraj z nami!

Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego