metka

Słownik języka polskiego PWN*

metka I «surowa, wędzona kiełbasa o konsystencji pasty»
metka II «kartonik lub kawałek tkaniny przyszywany do niektórych towarów, zawierający informacje o cenie, rozmiarze itp.»
metek zob. metojk.
metojk, metek «w starożytnej Grecji: cudzoziemiec osiedlony w polis»

Zagraj z nami!

Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego