miękki
Słownik języka polskiego PWN*
miękki I
• miękko • miękkość • mięciutki, mięciuchny, mięciuteńki, mięciusieńki • mięciutko, mięciuchno, mięciuteńko, mięciusieńko
1. «dający się giąć, ugniatać lub formować»
2. «łatwo ulegający wpływom»
3. «o dźwięku: przyjemny w brzmieniu, niezbyt głośny»
4. «o kształtach: łagodnie zaokrąglony»
5. «o ruchach: płynny, harmonijny»
6. «o świetle, barwach: niezbyt wyraźny, przytłumiony»
7. «pełen ciepła, serdeczności»
• miękko • miękkość • mięciutki, mięciuchny, mięciuteńki, mięciusieńki • mięciutko, mięciuchno, mięciuteńko, mięciusieńko
miękki II pot. «banknot dolarowy»
miękki ołówek «ołówek o miękkim graficie, dający intensywnie czarną kreskę»
chirurgia miękka «chirurgia zajmująca się operacjami tkanek miękkich»
miękka piłka «piłka lekko podana lub lekko odbita»
miękka woda «woda o małej zawartości soli wapnia i magnezu, w której mydło łatwo się pieni»
miękka wymowa «wymowa polegająca na wyraźnym zmiękczaniu spółgłosek»
miękkie lądowanie «bezpieczne dla pasażerów lądowanie samolotu»
miękkie meble «meble wyściełane»
miękkie pantofle «kapcie na miękkiej podeszwie»
podniebienie miękkie «umięśniony fałd błony śluzowej będący przedłużeniem podniebienia twardego»
spółgłoska środkowojęzykowa, średniojęzykowa, miękka, palatalna «spółgłoska, przy której wymawianiu środek języka unosi się ku górze»
woda miękka «woda o małej zawartości soli wapnia i magnezu, w której mydło łatwo się pieni»
