ognia

Słownik języka polskiego PWN*

ognia «rozkaz strzelania»
ogień
1. «płomienie i żar powstające podczas palenia się czegoś»
2. «płomienie ogarniające dużą przestrzeń, budynek, las itp.»
3. «zapalony stos drewna»
4. «strzały z broni palnej»
5. «gwałtowne uczucie»
6. «wypieki na twarzy»
7. «podniesiona temperatura ciała lub uczucie gorąca»
8. «upał»
9. «blask»
10. «płonący lub świecący przedmiot»
11. «nowotwór łagodny skóry powstający zaraz po narodzinach lub we wczesnym dzieciństwie»

• ogieniek, ogienek
bengalskie ognie daw. «różnobarwne ognie sztuczne»
dwa ognie «gra w piłkę polegająca na atakowaniu drużyny przeciwnika rzutami z dwóch stron»
ogień grecki daw. «płynny środek zapalający stosowany przez wojska bizantyjskie i greckie w celach obronnych i zaczepnych»
ogień krzyżowy «obstrzał tego samego celu prowadzony jednocześnie z różnych stron»
ogień ofiarny, wieczny «ogień palony ku czci Boga, bóstwa, nieustannie podtrzymywany»
ogień olimpijski «ogień rozpalony na rozpoczęcie olimpiady w greckim mieście Olimpia, przenoszony przez kolejnych uczestników sztafety do miasta, w którym organizowane są aktualne igrzyska olimpijskie»
ogień zaporowy «ogień z artylerii i moździerzy otwierany jednocześnie, prowadzony z dużym natężeniem w celu odparcia ataku nieprzyjaciela»
sztuczne ognie «wyroby pirotechniczne dające podczas palenia się efekt świetlny i akustyczny; też: sam ten efekt»
Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego