pierwiastka

Słownik języka polskiego PWN*

pierwiastka «kobieta lub samica ssaków rodząca po raz pierwszy»
liczba atomowa (pierwiastka) «liczba oznaczająca ilość protonów w jądrze atomu danego pierwiastka»
pierwiastek
1. «istotna część składowa jakiejś całości»
2. «substancja zawierająca atomy o jednakowej liczbie elementarnych ładunków dodatnich w jądrze atomowym»
3. zob. rdzeń w zn. 6.
4. «liczba, która podniesiona do pewnej potęgi, daje liczbę pierwiastkowaną»

• pierwiastkowy
eka-pierwiastek «każdy z pierwiastków chemicznych, których istnienie przewidział D.I. Mendelejew»
pierwiastek kwadratowy «pierwiastek drugiego stopnia z liczby nieujemnej»
pierwiastek promieniotwórczy «pierwiastek ulegający procesom przemiany jądrowej połączonej z emisją promieniowania jądrowego»
pierwiastek równania «liczba, która po podstawieniu na miejscu niewiadomej równania sprawdza to równanie»
pierwiastek sześcienny «pierwiastek trzeciego stopnia»
pierwiastki biofilne «pierwiastki chemiczne występujące w skorupie ziemskiej, których obieg w przyrodzie jest uzależniony od procesów życiowych różnych organizmów»
pierwiastki kryptomorficzne «pierwiastki, które występują w skorupie ziemskiej tylko w postaci domieszek w minerałach innych pierwiastków»
wyciągnąć pierwiastek «obliczyć pierwiastek z danej liczby»
klark pierwiastków «wskaźnik określający ilościowy udział poszczególnych pierwiastków chemicznych w składzie danego środowiska w przyrodzie»
okresowy układ pierwiastków chemicznych «zestaw wszystkich pierwiastków chemicznych, uszeregowanych według ich rosnącej liczby atomowej»
Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego