pierwiastek
Wielki słownik ortograficzny PWN*
pierwiastek -t•ka, -t•kiem; -t•ki, -t•ków
eka-pierwiastek eka-pierwiast•ka, eka-pierwiast•kiem; eka-pierwiast•ki, eka-pierwiast•ków
pierwiast•ka (pierworódka) -t•ce, -t•kę; -tek
Słownik języka polskiego PWN*
pierwiastek
• pierwiastkowy
1. «istotna część składowa jakiejś całości»
2. «substancja zawierająca atomy o jednakowej liczbie elementarnych ładunków dodatnich w jądrze atomowym»
3. zob. rdzeń w zn. 6.
4. «liczba, która podniesiona do pewnej potęgi, daje liczbę pierwiastkowaną»
• pierwiastkowy
eka-pierwiastek «każdy z pierwiastków chemicznych, których istnienie przewidział D.I. Mendelejew»