pióra

Słownik języka polskiego PWN*

pióra
1. pot. «włosy»
2. łow. «szczecina na grzbiecie dorosłego dzika»
pióra konturowe «pióra stanowiące najbardziej zewnętrzną warstwę upierzenia ptaków»
pióro
1. «wytwór naskórka ptaków w postaci cienkiej rurki z odchodzącymi promieniście włoskami»
2. «narzędzie do pisania składające się ze stalówki i obsadki»
3. «tworzenie dzieł literackich, piśmienniczych»
4. «sposób pisania właściwy danemu autorowi»
5. «pisarz, literat»
6. «narzędzie lub jego rozszerzona i spłaszczona część, przypominające pióro ptaka»
7. «występ w boku tarcicy służący do jej łączenia»

• piórowy
pióro klucza «występ na końcu klucza, służący do otwierania i zamykania zamka»
pióro kulkowe «pióro wieczne mające zamiast stalówki metalową kulkę»
pióro resoru «jedna ze stalowych, sprężystych listew wchodzących w skład resoru piórowego»
pióro świetlne «urządzenie do rysowania na ekranie monitora komputerowego i wskazywania wyświetlanych na nim obiektów»
pióro wieczne «pióro ze zbiorniczkiem na atrament wewnątrz obsadki»

Synonimy

Zagraj z nami!

Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego