pióro

Słownik języka polskiego PWN*

pióro
1. «wytwór naskórka ptaków w postaci cienkiej rurki z odchodzącymi promieniście włoskami»
2. «narzędzie do pisania składające się ze stalówki i obsadki»
3. «tworzenie dzieł literackich, piśmienniczych»
4. «sposób pisania właściwy danemu autorowi»
5. «pisarz, literat»
6. «narzędzie lub jego rozszerzona i spłaszczona część, przypominające pióro ptaka»
7. «występ w boku tarcicy służący do jej łączenia»

• piórowy
pióro klucza «występ na końcu klucza, służący do otwierania i zamykania zamka»
pióro kulkowe «pióro wieczne mające zamiast stalówki metalową kulkę»
pióro resoru «jedna ze stalowych, sprężystych listew wchodzących w skład resoru piórowego»
pióro świetlne «urządzenie do rysowania na ekranie monitora komputerowego i wskazywania wyświetlanych na nim obiektów»
pióro wieczne «pióro ze zbiorniczkiem na atrament wewnątrz obsadki»
pióra
1. pot. «włosy»
2. łow. «szczecina na grzbiecie dorosłego dzika»
pióra konturowe «pióra stanowiące najbardziej zewnętrzną warstwę upierzenia ptaków»

Synonimy

Zagraj z nami!

Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego