przestrzeń
Słownik języka polskiego PWN*
przestrzeń
1. «nieograniczony obszar trójwymiarowy, w którym zachodzą wszystkie zjawiska fizyczne»
2. «część takiego obszaru objęta jakimiś granicami; też: miejsce zajmowane przez jakiś przedmiot»
3. «rozległa, pusta powierzchnia bez wyraźnie oznaczonych, widocznych granic»
4. «odległość między czymś a czymś»
5. «ogół zjawisk społecznych, politycznych itp.»
otwarta przestrzeń «teren odkryty, niezabudowany i nieporośnięty drzewami»
przestrzeń euklidesowa, kartezjańska «przestrzeń, której właściwości dają się opisać aksjomatami geometrii absolutnej oraz aksjomatem równoległości»
przestrzeń kosmiczna «przestrzeń rozciągająca się poza granicami atmosfery ziemskiej»
przestrzeń międzyplanetarna «przestrzeń między ciałami niebieskimi naszego Układu Słonecznego»
przestrzeń pozaotrzewnowa «narządy jamy brzusznej pokryte częściowo tylko otrzewną»
przestrzeń wielowymiarowa «przestrzeń, w której każdy punkt charakteryzuje się kilkoma współrzędnymi»
Synonimy
Zagraj z nami!
