zbicie
Słownik języka polskiego PWN*
zbić — zbijać
1. «połączyć elementy drewniane w całość za pomocą gwoździ»
2. «ułożyć lub ustawić coś ciasno, na niewielkiej przestrzeni»
3. «wiele razy uderzyć człowieka lub zwierzę»
4. «mocno uderzyć o coś jakąś częścią ciała, powodując jej opuchnięcie i bolesność»
5. «stłuc coś szklanego lub porcelanowego»
6. «udowodnić niesłuszność poglądów, argumentów itp.»
7. «dużo na czymś zarobić»
8. «w szachach, warcabach itp.: wyeliminować z gry pionek»
9. daw. «uderzywszy, strącić coś»
zbity «złożony z osób lub elementów znajdujących się bardzo blisko siebie»
zbić cios, uderzenie «odeprzeć cios, uderzenie»
zbić piłkę «w siatkówce: mocno uderzyć piłkę, kierując ją pod ostrym kątem na pole przeciwnika»