zęba

Słownik języka polskiego PWN*

miazga zęba, miazga zębowa «miękka, silnie unerwiona tkanka wypełniająca część zęba»
szyjka zęba «przewężenie między koroną zęba a jego korzeniem»
ząb
1. «drobny twór kostny osadzony w szczęce, służący do chwytania i rozdrabniania pokarmów»
2. «element dekoracyjny w kształcie trójkąta»
3. «ostro zakończony element przyrządu do cięcia, piłowania, rozdzielania itp.»

• zębowy • ząbek • zębisko
koński ząb «odmiana kukurydzy o wydłużonych ziarnach»
ząb trzonowy «jeden z trzech dużych zębów osadzonych po obu stronach szczęk»
zęby mądrości «ostatnie tylne zęby wyrastające człowiekowi, gdy jest już dorosły»
zęby mleczne «pierwsze zęby u dzieci i młodych ssaków»
zęby stałe «zęby wyrastające po wypadnięciu zębów mlecznych»
Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego