ławą
Słownik języka polskiego PWN*
ława
• ławeczka
1. «długa deska na podpórkach służąca do siedzenia dla kilku osób»
2. «niski, prostokątny stół»
3. «w dawnej Polsce: sposób prowadzenia walki w szyku konnym, polegający na okrążeniu przeciwnika przez zaskoczenie»
4. daw. «zwarty szereg»
• ławeczka
ława fundamentowa «najniższa część fundamentu poszerzona w celu lepszego rozłożenia ciężaru budowli»
ława oskarżonych «miejsce na sali sądowej, które zajmują oskarżeni»
ława przysięgłych
1. «zespół osób zasiadających w sądzie przysięgłych»
2. «miejsce na sali sądowej, które zajmują sędziowie przysięgli»
ława sądowa «w Polsce w XIII–XVIII w.: organ samorządu miast i wsi lokowanych na prawie niemieckim, rozpatrujący sprawy kryminalne i cywilne»