Eol

Wielki słownik ortograficzny PWN*

Eol (członek plemienia greckiego) -la; -lowie, -lów
Eol (grecki bóg wiatru) -la

Słownik języka polskiego PWN*

Eol mit. gr. «władca wiatrów»
• eolski
harfa eolska, harfa Eola
1. mit. gr. «harfa boga wiatrów – Eola»
2. «instrument muzyczny składający się z prostokątnego pudła rezonansowego, z pionowo rozpiętymi strunami, ustawiany na wolnym powietrzu, wydający delikatne dźwięki w czasie wiatru»

Słowniki PWN - zobacz ofertę >>

Korpus Języka Polskiego PWN

Kliknij, aby zobaczyć „Eol” w Korpusie Języka Polskiego PWN

Encyklopedia PWN

Kliknij, aby zobaczyć „Eol” w Encyklopedii PWN

Zagraj z nami!

Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego