Falanga
Wielki słownik ortograficzny PWN*
Falan•ga (partia) -n•dze, -n•gę
falan•ga (szyk bojowy w starożytności) -n•dze, -n•gę; -ng
ONR-Falan•ga ONR-Falan•dze, ONR-Falan•gę
Słownik języka polskiego PWN*
falanga
1. «zwarty tłum idący ławą»
2. «w starożytnej Grecji i Macedonii: zwarty szyk bojowy ciężkozbrojnej piechoty»
3. «organizacja radykalnie nacjonalistyczna lub faszystowska»
4. «w systemie socjalizmu utopijnego Fouriera: zrzeszenie spółdzielcze liczące około 1600 osób»
Porady językowe
Korpus Języka Polskiego PWN
Encyklopedia PWN
Zagraj z nami!
