antaba
Wielki słownik ortograficzny PWN*
an•taba -tabie, -tabę; -tab
Słownik języka polskiego PWN*
antaba
1. «metalowa sztaba umacniająca zamknięcie bramy, drzwi itp.»
2. daw. «metalowy uchwyt na bramach, drzwiach lub furtkach, służący także za kołatkę; też: metalowy uchwyt skrzyni»