azymut
Wielki słownik ortograficzny PWN*
azymut -utu, -ucie; -utów
Słownik języka polskiego PWN*
azymut
• azymutalny
1. «kąt między określonym kierunkiem na ziemi a kierunkiem północy, mierzony od północy zgodnie z ruchem wskazówek zegara»
2. «kąt zawarty między płaszczyzną południka niebieskiego a płaszczyzną przechodzącą przez określony obiekt oraz przez zenit i nadir»
• azymutalny
azymut astronomiczny «kąt dwuścienny między płaszczyzną południka niebieskiego a płaszczyzną przechodzącą przez dany obiekt oraz bieguny niebieskie»
azymut geograficzny «kąt, jaki tworzy południk geograficzny z dowolnym kierunkiem, liczony na kompasie od punktu N zgodnie z ruchem wskazówek zegara»
Porady językowe
Korpus Języka Polskiego PWN
Encyklopedia PWN
Znaleziono w książkach Grupy PWN
Trwa wyszukiwanie... 
