błonka
Wielki słownik ortograficzny PWN*
błon•ka -n•ce, -n•kę; -nek
Słownik języka polskiego PWN*
błona
• błonka
1. «cienka, elastyczna tkanka spełniająca określone funkcje w żywych organizmach»
2. «cienka, elastyczna, sprężysta taśma, powłoka itp.»
• błonka