bekanie

Wielki słownik ortograficzny PWN*

beka bece, bekę; bek
bekać -am, -ają

Słownik języka polskiego PWN*

beka
1. pot. zgr. od beczka w zn. 1, 2.
2. pot. obraźl. «gruby człowiek»
beknąć IIbekać
1. pot. «wydać charakterystyczny odgłos przy odbijaniu się»
2. posp. «ponieść za coś odpowiedzialność; też: zapłacić za coś dużo pieniędzy»

Synonimy

Zagraj z nami!

Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego