beczka
Wielki słownik ortograficzny PWN*
becz•ka -cz•ce, -cz•kę; -czek
Słownik języka polskiego PWN*
beczka
• beczułka
1. «duże naczynie w kształcie walca o dwóch płaskich dnach, wykonane zwykle z drewnianych klepek ściśniętych obręczami; też: zawartość takiego naczynia»
2. «figura akrobacji powietrznej»
• beczułka
beczka cumownicza «stalowy, pływający cylinder do cumowania okrętów»
beczka śmiechu «urządzenie w wesołym miasteczku»
Porady językowe
Korpus Języka Polskiego PWN
Encyklopedia PWN
Synonimy
Zagraj z nami!
