bon

Wielki słownik ortograficzny PWN*

bon -nu, -nie; -nów
Bon Jovi: Jon Bon Jovi, Jona Bon Joviego, o Jonie Bon Jovim
bon mot ndm a. bon motu, bon mocie; bon moty, bon motów

Słownik języka polskiego PWN*

bon I
1. «dowód uprawniający do otrzymania w oznaczonym terminie pewnych towarów, sumy pieniędzy lub usług»
2. «papier wartościowy»

• bonowy
bon II «pierwotna religia Tybetu»
bon III «japońskie święto ludowe ku czci zmarłych»

Synonimy

Zagraj z nami!

Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego