casus
Słownik języka polskiego PWN*
casus [wym. kasus, kazus], kazus «znany fakt związany z jakąś osobą, rzeczą, organizacją itp., zwykle rozpatrywany w wymiarze prawnym»
casus belli [wym. kasus belli, kazus belli] «wydarzenie lub sytuacja stanowiące rzeczywisty lub pozorny powód rozpoczęcia działań wojennych»
casus foederis [wym. kasus federis, kazus federis] «wydarzenie lub sytuacja, których zaistnienie nakłada na sojusznika obowiązek udzielenia pomocy w formie ustalonej w umowie międzynarodowej»