cech

Wielki słownik ortograficzny PWN*

cech -chu; -chów
cecha cesze, cechę; cech

Słownik języka polskiego PWN*

cech
1. «zrzeszenie rzemieślników jednej lub kilku podobnych specjalności»
2. «siedziba tego zrzeszenia»

• cechowy
cecha
1. «element odróżniający lub charakteryzujący istoty żywe lub przedmioty, ich czynności i stany oraz zjawiska»
2. «znak fabryki, zakładu, urzędu itp., umieszczany na przedmiocie»
3. filoz. «niesamodzielny składnik rzeczy, dający się w niej wyróżnić tylko w drodze analizy myślowej»
4. «oznaczenie na mapie położenia jakiegoś punktu nad poziomem morza»
cechy przystawania trójkątów, cechy podobieństwa trójkątów «twierdzenia podające warunki konieczne i wystarczające do tego, aby dwa trójkąty były przystające lub podobne»
Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego