centrowiec
Wielki słownik ortograficzny PWN*
cen•trowiec -w•ca; -w•cy, -w•ców
Słownik języka polskiego PWN*
centrum
• centrowy • centrowiec, centrysta
1. «środkowa część czegoś»
2. «miejsce, w którym coś się koncentruje»
3. «stronnictwa lub partie polityczne pośrednie między lewicą a prawicą»
• centrowy • centrowiec, centrysta