deka

Wielki słownik ortograficzny PWN*

deka (przykrycie, pokrowiec) dece, dekę; dek
deka (pot. dekagram) ndm a. deko
dek -ku, -kiem; -ków

Słownik języka polskiego PWN*

deka-
1. «pierwszy człon wyrazów złożonych oznaczających jednostki miary dziesięć razy większe od podstawowych»
2. «pierwszy człon wyrazów złożonych oznaczających figury geometryczne o dziesięciu bokach lub ścianach»
deka II, deko pot. «dekagram»
• dekowy
deka I
1. środ. «wierzchnia ściana pudła rezonansowego w instrumencie strunowym»
2. daw. «pokrowiec, narzuta»

Synonimy

Zagraj z nami!

Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego