dostrzeżony
Wielki słownik ortograficzny PWN*
do•strzeżony; -żeni
do•strzec -strzegę, -strzeżesz, -strzegą; -strzeż, -strzeż•cie; -strzegł, -strzeg•li; -strzegł•szy; -strzeżony
Słownik języka polskiego PWN*
dostrzec — dostrzegać
1. «zauważyć coś lub kogoś»
2. «zwrócić na coś uwagę, uświadomić sobie istnienie czegoś»
dostrzec się — dostrzegać się «zauważyć jeden drugiego»