dysonans
Wielki słownik ortograficzny PWN*
dysonans -n•su, -n•sie; -n•se, -n•sów
Słownik języka polskiego PWN*
dysonans
• dysonansowy • dysonansowo • dysonansowość
1. «niezgodność brzmienia lub współbrzmienia co najmniej dwóch różnej wysokości dźwięków»
2. «rażące zakłócenie harmonii»
3. «rym niedokładny, w którym współdźwięczność nie obejmuje przedostatniej akcentowanej samogłoski wersu»
• dysonansowy • dysonansowo • dysonansowość