facylitacja
Wielki słownik ortograficzny PWN*
facylita•cja -cji, -cję
Słownik języka polskiego PWN*
facylitacja
1. psych. «niewyuczone, chwilowo trwające zwiększenie siły reakcji»
2. psych. «wzajemny wpływ członków grupy powodujący wzrost zachowań określonego rodzaju; też: pobudzenie uczuć wrogości prowadzące do osłabienia kontroli zachowania»