hajdamaczyzna
Wielki słownik ortograficzny PWN
Słownik języka polskiego PWN
hajdamaczyzna «zbrojny ruch Kozaków i chłopów ukraińskich przeciw szlachcie polskiej w XVIII w.»
• hajdamaka, hajdamak • hajdamacki
• hajdamaka, hajdamak • hajdamacki
Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego
Zasady pisowni i interpunkcji
Porady językowe
hajdamaczyzna czy hajdamacczyzna?
14.03.2005
Witam.
Która forma rzeczownika jest poprawna: hajdamacczyzna czy hajdamaczyzna? W różnych słownikach ortograficznych podają różną pisownię – raz dublują literę c, raz nie; nigdy jednak nie spotkałem się z alternatywną pisownią w jednym słowniku.
Z góry dziękuję za wyjaśnienia i pozdrawiam.
Która forma rzeczownika jest poprawna: hajdamacczyzna czy hajdamaczyzna? W różnych słownikach ortograficznych podają różną pisownię – raz dublują literę c, raz nie; nigdy jednak nie spotkałem się z alternatywną pisownią w jednym słowniku.
Z góry dziękuję za wyjaśnienia i pozdrawiam.
Korpus języka polskiego
Autentyczne przykłady użycia w piśmie i mowie zgromadzone w Korpusie
- ... wielkiego "starszego brata", to zarazem stawka na etnografizm, czyli na hajdamaczyznę, na "wiśniowe sady", na "rewetaj stohne Dnipr szyrokyj", na szarawaryzm...
Encyklopedia PWN
zbrojny ruch chłopów i Kozaków na Ukrainie w XVIII w. skierowany gł. przeciwko szlachcie, Kościołowi rzymskokatol., mieszczanom i Żydom (tur. hajdamak ‘napadać’, ‘grabić’, ‘rabować’), łączący bandytyzm z hasłami przywrócenia wolności kozackich, obrony prawosławia oraz usunięcia Polaków i Żydów z ziem ukraińskich;
