indukcja
Wielki słownik ortograficzny PWN*
in•duk•cja -cji, -cję; -cji
Słownik języka polskiego PWN*
indukcja
• indukcyjny • indukcyjnie
1. «w logice: wyprowadzanie wniosków ogólnych z przesłanek będących poszczególnymi przypadkami tych wniosków»
2. «w naukach empirycznych: metoda badawcza prowadząca do uogólnień na podstawie eksperymentów i obserwacji faktów»
3. «wzbudzenie prądu lub ładunku elektrycznego pod wpływem czynników elektrycznych lub magnetycznych»
• indukcyjny • indukcyjnie
indukcja elektromagnetyczna «powstawanie siły elektromotorycznej w obwodzie obejmującym zmienny strumień magnetyczny»
indukcja elektrostatyczna «zmiana rozkładu ładunków elektrycznych ciała znajdującego się pod wpływem pola elektrycznego»
Korpus Języka Polskiego PWN
Encyklopedia PWN
Zagraj z nami!
