instrument
Wielki słownik ortograficzny PWN*
in•strument -n•tu, -n•cie; -n•tów (skrót: instr.)
Słownik języka polskiego PWN*
instrument
• instrumencik
1. «przyrząd, urządzenie do wytwarzania dźwięków muzycznych»
2. «przyrząd używany zwłaszcza do czynności wymagających precyzji»
3. «środek służący do realizacji czegoś»
4. daw. «akt urzędowy»
• instrumencik
elektroniczny instrument muzyczny «instrument, w którym dźwięk powstaje za pośrednictwem drgań elektrycznych»
elektryczny instrument muzyczny «instrument, w którym dźwięk powstaje za pośrednictwem drgań elektrycznych»
