karakułowy

Wielki słownik ortograficzny PWN*

karakułowy

Słownik języka polskiego PWN*

karakuł
1. «owca pochodzenia azjatyckiego, której jagnięta mają sierść zwiniętą w charakterystyczne loki»
2. «wyprawiona skóra jagnięcia tej owcy»

• karakułowy
łapki karakułowe
1. «skórki z dolnej części nóg owiec karakułowych»
2. «futro z tych skórek»

Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego*

karakułowy

Słowniki PWN - zobacz ofertę >>

Korpus Języka Polskiego PWN

Kliknij, aby zobaczyć „karakułowy” w Korpusie Języka Polskiego PWN

Zagraj z nami!

Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego