konkubina

Wielki słownik ortograficzny PWN*

kon•kubina -inie, -inę; -in
kon•kubin -nie; -ni, -nów a. konkubent

Słownik języka polskiego PWN*

konkubina «kobieta żyjąca z mężczyzną w konkubinacie»
konkubent, konkubin «mężczyzna żyjący z kobietą w konkubinacie»
Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego