kontekst
Wielki słownik ortograficzny PWN*
kon•tekst -ks•tu, -kś•cie; -ks•tów
Słownik języka polskiego PWN*
kontekst
• kontekstowy • kontekstowo
1. «fragment tekstu potrzebny do dokładnego rozumienia danych wyrazów lub wyrażeń»
2. «zespół czynników współistniejących, powiązanych z czymś»
3. «zespół jednostek językowych, które stanowią otoczenie danej jednostki»
4. «zespół odniesień niezbędnych do zrozumienia utworu literackiego, dzieła naukowego itp.»
• kontekstowy • kontekstowo