krater
Wielki słownik ortograficzny PWN*
krater -ru, -rze; -rów
Słownik języka polskiego PWN*
krater
• kraterowy
1. «zagłębienie, zwykle na szczycie wulkanu, stanowiące wylot kanału, którym wydostają się lawa, gazy itp.»
2. «zagłębienie na powierzchni Ziemi lub Księżyca, spowodowane upadkiem meteorytu»
3. «zagłębienie na powierzchni przedmiotu, spowodowane jego wadliwym lakierowaniem, spawaniem itp.»
4. «zagłębienie tworzące się na końcu dodatniej elektrody węglowej przy prądzie stałym»
5. «w starożytnej Grecji i w starożytnym Rzymie: wysokie naczynie z dwoma uchwytami do mieszania wina z wodą»
• kraterowy
Korpus Języka Polskiego PWN
Encyklopedia PWN
Znaleziono w książkach Grupy PWN
Trwa wyszukiwanie... 
