kum

Wielki słownik ortograficzny PWN*

kum -mie; ci -mowie (a. te -my), -mów
kum, kum a. kum, kum!
Kara-kum ndm a. Kara-kumu, Kara-kumie; przym.: karakumski: pustynia Kara-kum

Słownik języka polskiego PWN*

kum I
1. «ojciec chrzestny w stosunku do matki chrzestnej i do rodziców dziecka lub ojciec dziecka w stosunku do jego rodziców chrzestnych»
2. pot. «przyjaciel, towarzysz»
kum II «dźwięk wydawany przez żabę»
kuma
1. «matka chrzestna w stosunku do ojca chrzestnego i do rodziców dziecka lub matka dziecka w stosunku do jego rodziców chrzestnych»
2. pot. «przyjaciółka lub sąsiadka»

• kumcia

Synonimy

Zagraj z nami!

Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego