mudejar

Wielki słownik ortograficzny PWN*

mudejar (człowiek) -ra, B.= D., -rze; -rowie, -rów
mudejar (styl w sztuce) -ra, B.= M., -rze

Słownik języka polskiego PWN*

mudejar [wym. mudechar]
1. «muzułmanin żyjący pod panowaniem królów hiszpańskich w okresie rekonkwisty, zachowujący własną religię, prawa i obyczaje»
2. «styl w hiszpańskiej architekturze i dekoracji od XI do XVII w.»

Słowniki PWN - zobacz ofertę >>

Encyklopedia PWN

Kliknij, aby zobaczyć „mudejar” w Encyklopedii PWN

Zagraj z nami!

Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego