narów

Wielki słownik ortograficzny PWN*

narów -rowu, -rowie; -rowów
narowić -rowię, -rowią; -rów, -rów•cie

Słownik języka polskiego PWN*

narów
1. «zły nawyk u zwierząt jeździeckich lub pociągowych»
2. «samowolność i zuchwałość u ludzi»
narowić
1. «czynić narowistym zwierzę jeździeckie lub pociągowe»
2. «powodować, że ktoś jest samowolny i zuchwały»
narowić się
1. «o zwierzęciu jeździeckim lub pociągowym: stawać się narowistym»
2. «o człowieku: stawać się samowolnym i zuchwałym»

Synonimy

Zagraj z nami!

Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego