nawalać
Wielki słownik ortograficzny PWN*
nawalać -am, -ają
Słownik języka polskiego PWN*
nawalać zob. II nawalić.
nawalić II — nawalać
1. pot. «nie wywiązać się ze swego obowiązku, zadania»
2. pot. «uszkodzić się, zepsuć się»
nawalać się pot. «bić jeden drugiego»