nieskończony
Wielki słownik ortograficzny PWN*
nie•skoń•czony (bezkresny; nieustający): ciąg nieskończony, iloczyn nieskończony (mat.)
nie•skoń•czony (którego nie dokończono)
Słownik języka polskiego PWN*
nieskończony
• nieskończenie
1. «niemający końca»
2. «trwający niezwykle długo; też: osiągający najwyższy stopień nasilenia»
3. mat. «niedający się zapisać za pomocą skończonej liczby wyrażeń»
• nieskończenie
ciąg nieskończony mat. «ciąg mający nieskończenie wiele wyrazów»