nobil

Wielki słownik ortograficzny PWN*

nobil -la; -lowie, -lów
ver•bum nobile ndm

Słownik języka polskiego PWN*

nobil
1. «w starożytnym Rzymie: członek najwyższej warstwy społeczeństwa»
2. «w średniowieczu: członek szlacheckiego rodu»
piano nobile [wym. piano nobile] zob. bel-étage.
verbum nobile «słowo szlachcica»

Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego*

nobil

Słowniki PWN - zobacz ofertę >>

Porady językowe

Kliknij, aby zobaczyć „nobil” w Poradni Językowej PWN

Korpus Języka Polskiego PWN

Kliknij, aby zobaczyć „nobil” w Korpusie Języka Polskiego PWN

Encyklopedia PWN

Kliknij, aby zobaczyć „nobil” w Encyklopedii PWN

Synonimy

Zagraj z nami!

Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego